Næsten integreret i Danmark

Haj!

Voor de niet-lezers, doorscrollen:)

Er heeft alweer een tijdje tussen gezeten, maar hier dan weer ons nieuwe verslag. De laatste weken hebben we heel heel veel gestu.... bier gedronken. Nee haha, ook al is het hier bijna elke dag feest, we moeten gewoon studeren en de feestjes beperken tot 1 a 2 in de week.

Zaterdag hadden we een van deze memorabele feestjes. Een huisfeest dat uitliep op: Duitsers die hun limiet in bier drinken duidelijk kunnen bereiken, Denen die dat nog steeds niet kunnen, Deens praten met elkaar terwijl we er niks van begrijpen, een Koreaans koppel die niet tegen drank kon waardoor hun weloverwogen woordjes omsloegen in woorden die ik niet durf uit te spreken én hetzelfde koppel dat zo in de ban was van de waterpijp dat zij de mooiste foto's van zichzelf met dit miraculeuze ding maakten, mensen die rondliepen met smoothies waarvan de inhoud zeker niet alleen uit fruit bestond én waar het bier van de avond per trailer uit Duitsland is gehaald. Laten we zo zeggen, we zijn blij dat ons huis er de volgende dag een stuk schoner bij lag ;)

Maar natuurlijk draait ons leven hier vooral om het studeren, want daar zijn we de rest van de 160 uur per week mee bezig(ohja en slapen). We hebben al heel veel leuke, maar natuurlijk ook wat saaie colleges meegemaakt. Ik (Mandy) heb zelf al veel antwoorden gekregen op de vraag waarom bedrijven meer aan duurzaamheid moeten gaan doen. Voor mijzelf is het helemaal nieuw dat bedrijven staan te springen om studenten zoals ons. Gratis lunches, promo-praatjes en advies aanvragen vanuit de bedrijven zie je niet echt veel bij antropologie. Absoluut niet om antropologie naar beneden te halen, want ik ben heel blij dat ik mijn bachelor hierin heb gedaan. Nu mag ik namelijk mijn kennis gaan gebruiken voor ons project in Uganda. We gaan onderzoeken of een bepaalde bouw van huisjes (waardoor de huisjes minder warm worden, ja dat kan tegenwoordig) met een gemeenschappelijke biogasvergister toe te passen is en vooral wat de bewoners van het dorpje zelf vinden van het plan. Daarvoor moeten we 2 weken naar Uganda toe: dus ik ga binnenkort op reis vanuit onze huidige reis ;)

Mijn (Stefan) zijn project wordt het uitwerken van een plan voor een eiland die volledig in eigen energiebehoefte kan voorzien. We zijn nog druk bezig met het zoeken naar een geschikt eiland, variërend van Texel, Isle of Wight, Cyprus tot de Azoren. Het liefst willen wij met onze projectgroep een volledig energiesysteem ontwerpen, inclusief duurzaam transport en energie halen uit afvalverwerking. Helaas hebben wij maar een paar maandjes, dus volgende week valt de beslissing op welk eiland wij ons gaan focussen.

Allebei gaan we dus iets doen wat dichtbij onze droom komt. Nouja, onze droom is eigenlijk om de wereld een stukje duurzamer te maken én wij denk dat we daar al aardig mee bezig zijn ;)

Na een maand hier iedereen te hebben geobserveerd, kunnen we jullie vertellen waarom die Denen toch allemaal zo'n uitzonderlijk gelukzalig leventje leiden. Het antwoord is: Bier :P
....Nou misschien ook wel een beetje, maar waarom ze echt zo gelukkig zijn is omdat iedereen hier elkaar vertrouwt. Je kan je fietslampjes op je fiets laten zitten, de gemeente zet ligstoelen neer bij de haven zodat je nog een beetje het gevoel hebt dat je hier ook bruin kan worden (én de stoeltjes blijven ook daadwerkelijk staan), je kan gewoon voetbal kijken in de collegezaal om 9 uur 's avonds en ze vertrouwen erop dat je het netjes achterlaat én je kan bij de supermarkt gewoon geld thuis gaan halen als je pinpas het niet doet en je net al je spullen hebt ingepakt. Maar: je mag dit vertrouwen absoluut niet beschamen, want dan heb je wel een groot probleem. Dus als niemand het vertrouwen verliest (en het bier) dan blijven alle Denen nog wel even gelukkig.

Als laatste natuurlijk een antwoord op de vraag die iedereen stelt of waar iedereen het met elkaar over heeft: hoe houden ze het uit met elkaar?
Nouja, dat gaat dus eigenlijk verbazingwekkend goed ;)
Alhoewel Stefan van Mandy wel al heeft ontdekt dat ze eigenlijk niet zo duurzaam is als ze zegt (ze vergeet vaak het licht uit te zetten) en Stefan toch iets gekker van voetbal is dan Mandy had gedacht. (is hij niet op zoek naar vriendjes om in het park een balletje mee te trappen, dan is hij wel weer op zoek naar mensen om tegen te Fifa-en. (wat betreft de Fifa frustraties: zie metrocolumn Mandy ;)). Maar gelukkig hebben we het samen nog erg gezellig op de Osterbro. En omdat wij met allerlei nationaliteiten moeten communiceren, ga je een soort van eigen Deens-Engels-Nederlands taaltje ontwikkelen. Ik moet daarbij zeggen dat ons Deens nog niet heel veel verder is gekomen dan:

'Har du en andere kaerste?' 'Ja, tak, Selfolgelig!' 'Due, for helvede'!

Wat niet meer betekent dan: 'Heb je een andere vriend(in)?' 'ja dankje, natuurlijk' 'Due(voetballer van Aalborg BK) godsiedorie!'. Dat hebben we helemaal zelf opgepakt uit Deense series, voetbalwedstrijden en uit de supermarkt ;)

Op de uni zien we elkaar wel eens, omdat onze studies in hetzelfde gebouw/op dezelfde gang plaatsvinden. En als Mandy een interessant college heeft voor Stefan dan kan die gewoon binnenwandelen als die zin heeft ;) En als Mandy trek heeft in koffie, kan ze in Stefan zijn projectruimte terecht waar de koffie de hele dag staat te pruttelen (Nee, Stefan drinkt nog steeds geen druppel koffie).

Maar goed, we hebben het dus prima naar ons zin samen. We kunnen eigenlijk ook maar beter geen ruzie maken, want we kunnen elkaar niet ontwijken in dit kleine appartementje ;)

We hopen snel wat van jullie te horen, want we missen jullie natuurlijk wel!

Liefs, Stefan en Mandy

PS: Zoals de plannen er nu naar uit zien, zullen wij van 21 december t/m 2 januari weer voor eventjes terug zijn in het altijd gezellige Nederland.

Voor de luie lezers:
Gezellige boel in Aalborg, Mandy een project met één of ander Afrikaans dorpje, Stefan iets met eilandjes en windmolens. Doei!